Ik bedenk me wel een keertje voordat ik de grote cyperse kater uit zijn hok haal. Met de oren plat naar achter, de tanden voorwaarts ontbloot enmet een heftig blazend geluid maakt hij me duidelijk dat dichterbij komen een slecht idee is. "Hij heeft nu al vier dagen niet gegeten of gedronken en wordt wel erg slap" zegt de eigenaar, die wijselijk een stapje terug heeft gedaan. Hij kent zijn pappenheimers.
Ik demonteer het kattemandje en laat het dier voorzichtig op de tafel lopen. Al wankelend en zwalkend loopt het arme dier onbeheerst rondjes naar links. Er is duidelijk een evenwichtstoornis. Aangezien ik bij een voorzichtige inspectie van de ogen, een dier met hersenproblemen krijgt vaak afwijkende oogbewegingen, geen abnormaliteiten waarneem vermoed ik een probleem in het linker middenoor. Ik besluit het onderzoek voort te zetten nadat ik het dier een narcose heb gegeven. Als ik met de otoscoop, het moeilijke woord voor orenkijker, de gehoorgang inspecteer zie ik meteen de oorzaak van het probleem. Naast een hoeveelheid pus en vocht zie ik vanuit de diepte een roze bolletje in mijn blikveld opdoemen. Mogelijk groeit er een tumor vanuit het middenoor door het trommelvlies naar buiten. De tumor kan het middenoor afsluiten en daarmee het binnenoor, de plek waar de geluidswaarneming en het evenwichtorgaan zit, onder druk zetten. Als het evenwicht verstoord is denkt het diertje steeds dat hij naar links gaat vallen zodat hij dit corrigeert met een stapje naar links. Dit lost natuurlijk zijn gevoel niet op zodat hij opnieuw een stap naar links moet doen om zijn waarneming van omvallen te compenseren. Hierdoor gaat hij rondjes lopen naar de kant waar het evenwichtsorgaan verstoord is. De eetlust is weg omdat hij, door de evenwichtsverstoring erg misselijk wordt.
Met een biopteur pak ik het gezwelletje beet en met een voorzichtig draaiend/trekkende beweging verwijder ik zoveel mogelijk van de tumor. Een nabehandeling met een oorzalf zal, gezien het karakter van de kater, waarschijnlijk niet lukken zodat ik een injektie met een antibioticum geef dat zeker 10 dagen werkzaam is.
"Laat hem maar rustig in zijn kooi wakker worden" laat ik de eigenaar weten, "zijn humeur zal na zo een ingreep waarschijnlijk niet beter geworden zijn".
Menu
Cookies helpen ons jou de beste gebruikservaring te bieden. Lees meer.
Onze website maakt gebruik van cookies om jou van andere gebruikers op de website te onderscheiden. Hiermee kunnen we jou een goede gebruikservaring op de website bieden en deze blijven optimaliseren. Bekijk ons cookiebeleid.
We gebruiken drie verschillende cookietypes op onze website. Je voorkeur kan je hieronder aangeven.
Deze cookies zijn nodig om de website te laten werken. Zij worden altijd geplaatst.